Voeden

Het is wat met de prijzen. Misschien moeten we gaan beleggen in bloemkool: á 3,50. Je zult vandaag maar een niet al te hoog inkomen én een paar kindermonden te voeden hebben. Wij hebben het goed. Toch komt de hierboven vermelde combinatie me bekend voor.

We schrijven de jaren zeventig van de vorige eeuw. Mijn ouderlijk gezin telde elf leden, pa reed op een betonmixer, moeder was er voor ons (een fulltime job, nog los van het feit dat wij - in elk geval de zeven jongens - duidelijk niet aan de zondeval ontsnapt waren). Maar ook ´zondige´ verbreetjes moeten gevoed. Wij sperden onze bekjes wijd open en niet alleen tegenover de leraren op school. We zijn nooit, ook maar een dag iets te kort gekomen, of het moest zijn dat ik liever een andere broek of andere schoenen had gedragen dan de tweedehandsjes van mijn iets oudere neef. 

Hoe voed je met een beperkt inkomen zo’n  hongerige schaar? Soms zat het mee en had pa ´s morgens in alle vroegte een fazant doodgereden. Had hij ook kunnen remmen? Zulke vragen stel je niet. Je denkt: jammie, iets anders dan de zondagse kippensoep waarover - nadat je had geïnformeerd waar de kip was gebleven - je moeder opmerkte dat die er deze keer ´overheen was gevlogen´. Helaas wisten de meeste fazanten, ondanks vaders  stuurkunst,  op tijd weg te komen.

De dagelijkse kost was een andere uitdaging. Waar haal je brood voor zo´n menigte vandaan? Manna viel niet uit de hemel in Noordhorn, Groningen. Toch kwamen wij nooit brood tekort. Pa had een regeling getroffen met een marktkoopman. Hij nam op vrijdag voor een prikkie de restbroden van deze venter over. 

Kon een week niets opleveren, maar ook vijf broden of dertig. En al waren het er vijftig, dat was geen probleem, want - netwerken hè - pa mocht het te veel altijd opslaan in de koelcel van een bevriende vishandelaar. Het gevolg was dat je, wat je ook op je brood smeerde: jam, pindakaas of leverworst, immer brood met makreel at. Zo kwam Jan Splinter door de winter.

Column even sToren wordt verzorgd door Henk Leemhuis, Karin van Dijk, Bert Nonkes, Adrian Verbree en Rudi Bults.