De gouden bovenkant van Den Ham

Als geboren en getogen Hammenaar nodig ik u van harte uit, om één en ander met mij te overdenken. Misschien ietwat gekleurd maar toch. Het is hier toch zo geweldig mooi, mooier kan bijna niet. Men leeft hier zowat als God in Frankrijk. Er wordt hier dan ook veel gewandeld en gefietst, hele volksstammen kom je er tegen genietend van de natuur en de nostalgie (alsof de tijd stilstaat). Men loert alle kanten op lopend op het zandpad, of fietsend op het smalle paadje ernaast. We mogen dit dan ook niet voor onszelf houden. Dus kom erbij, niet allemaal tegelijk aub. Geniet er ook van, hier is niets in ere hersteld, nee hier is gebleven wat ooit is ontstaan. Als ik daar rondkuier of langs fiets denk ik wel eens dat ik Baron Van Palland in de verte aan zie komen, (al heb ik de beste man nog nooit in levende lijve ontmoet). Het zal een fata morgana zijn geweest, maar ala, wij hebben wellicht allemaal wel eens zo’n zwak moment. Wel denk ik dan ik wil hier nooit meer weg. Zo mooi zo apart. Alle zorgen verdwijnen als sneeuw voor de zon en afgelopen week waren de bermen gemaaid en snoof je de geur op van pas gemaaid oergras, niks geen geur en frisheid van wilde limoenen, nee het aroma van eeuwenoud Eerderachterbroekgras. Hier in de buurt wonen is een groot geschenk en dat koesteren we van harte. Alles is hier extra, noem het geluk. Ik besef me terdege dat wanneer je ouder wordt, je ook gevoeliger wordt voor zulke ontboezemingen, zonder druk of stress. Een tijd van dolce far niente (het niets moeten) een gevoel van vrijheid. Tenslotte wens ik u allen een gouden bovenkant toe in de vorm van een eigen Eerderachterbroek. En wie weet een keer tot ziens aan de gouden bovenkant van ‘n Ham.