Payday…

Ik ben gelovig. Niet bijgelovig. Mijn vrouw ook niet. Zo deden wij ooit ons stinkende best op vrijdag de dertiende te trouwen. Dat mislukte, we moesten het doen met een donderdag de dertiende. Jammer.

37 jaar later…. Ik ben nog steeds niet bijgelovig. Maar recent… Op een rij - en geloof me - ik heb er niets bij gefantaseerd: ´Hè Adrian, het blijft wel een beetje fris, hè…?´ Ik naar boven: cv-ketel in coma. Maandag 19, dinsdag 18… vrijdag 15 graden. Werkt heerlijk achter een bureau, moet u echt eens proberen. Toen de monteur: ´Niks coma, meneer: overleden´ $$$.

Twee dagen later: ik had een aanval van werklust en zou de auto wel even zuigen. Alles klaar gezet, matten er uit, komt u maar! Stinkende blauwe rook vanonder de klep van de stofzuiger. Miele, er is geen betere. Hmm… ´beter´ is ook niet meer wat het geweest is $$.

Volgende dag: ´Ik kook wel.´ Meteen knapt de verlichting onder de afzuigkap $.

Twee dagen later: douchen. Sta ik daar in me Adampje, blijft het water ijskoud! Het zal toch niet…. Nee, de splinternieuwe ketel snort tevreden. Mengkraan naar de knoppen: $$.

Weekje later, mijn koplampen tasten in het vaalgeelduister. Niet de vervangbare lampjes van een paar euro, nee, het hele buitenwerk $$$.

Dezelfde week: bericht in mijn mailbox: uw energieleverancier, Welkom Energie, is failliet. Weg voorschotoverschot, weg zonnepaneelvoordeel, weg welkomstpremie $$$.

Maar: welkom bij Eneco, meneer Verbree! Niks aan de hand hoor, wij helpen u hoor, u krijgt van ons lekkere verse gasjes hoor, voor maar 1.80 de kubieke meter hoor: $$$. Rovers! 

Ik ben in quarantaine gegaan, ik kom voorlopig de deur niet uit, ik verroer me dit jaar niet meer. Ik ben niet bijgelovig, maar misschien wordt het tijd.

Adrian Verbree