“Je mag niet gebukt gaan onder de schuld”

Zaterdag 16 oktober werd in de Wiekstee aan de Hondsdraf te Baalderveld de jaarlijkse donateursdag gehouden van Stichting Indië Monument Hardenberg. “Blij dat we elkaar eindelijk weer gewoon kunnen zien”, zei mevrouw Brand. Die namens de Stichting Indië Monument Hardenberg de tientallen donateurs welkom heette. Want ook de stichting heeft haar activiteiten lange tijd moeten beperken. 

De herdenking van 2020 was een sobere. Maar de herdenking 2021 was al bijna weer een normale. De voorzitter vertelde dat de gemaakte plannen om een grote voorlichtingsdag te geven voor de scholen, weer uit de ijskast zijn gehaald. Helaas hebben een aantal scholen afgehaakt. Iets wat de stichting betreurt, want het verhaal over de geschiedenis van Nederlands Indië moet worden verteld. En dat het een boeiend verhaal is bleek toen na de pauze de heer Scholten aan het woord kwam om zijn verhaal te vertellen. Deze inmiddels gepensioneerde geschiedenisleraar vervulde als ziekendrager drieënhalf jaar in Nederlands Indië zijn dienstplicht. Leen had zich aangemeld al vrijwilliger, maar werd afgekeurd. Toen hij voor zijn dienstplicht werd opgeroepen werd hij alsnog goedgekeurd. Men had mensen nodig om de verre reis over de oceaan te maken. Hij ging in op de ommekeer in zijn motivatie. Iets waar meerdere veteranen over mee konden praten. Want waar bijna iedereen dacht de orde en rust te herstellen in een voormalige kolonie bleek snel dat de echte reden van het sturen van een zo grote troepenmacht anders was. Nederland had een economisch belang in Indië. Leen Scholten noemde dit de grote politiek en maakte het verschil duidelijk met de ‘kleine politiek’ waar zij als militairen mee kregen te maken. Daar waar hij meende op een terechte missie te zijn veranderde dit beeld naar een mission impossible. “Je mag niet gebukt gaan onder de schuld” gaf hij de toehoorders mee. De klas met donateurs luisterde aandachtig en kwam na afloop met vragen en verhalen, iets waar het bestuur en de heer Scholten in het bijzonder erg blij mee waren. De middag werd afgesloten met een inmiddels traditionele rijsttafel en men sprak de wens uit om elkaar in maart 2022 weer te zien voor de volgende reguliere donateursdag.