Een tegen Eenzaamheid - werkgroep taboe doorbreken

Ik sprak met een vrouw, haar man overleed een aantal maanden geleden in het hospice.

‘De stilte na een overlijden’ 

Ze vertelde over het missen van haar man en het heimwee hebben naar ‘toen hij er nog was’. Terugkijkend op het overlijden is het gegaan zoals hij wilde en ze vertelde dat ze daar nu troost uit haalt. Haar man had er vrede mee dat hij ging sterven en kon dankbaar zijn voor zijn leven. Zij had er op een bepaalde manier ook vrede mee. Hij is nu ‘boven’ en als de tijd daar is zie ik hem weer, vertelde ze. Ze vertelde ook dat het missen van haar man eigenlijk niet het enige was waar ze aan moest wennen.

Als mantelzorger van haar man was ze altijd bezig met ‘zorgen voor’. Zij kwam vanwege de zorg voor haar man dagelijks met allerlei mensen in contact. Mensen kwamen op ziekenbezoek of belden even. Altijd was er wat, ze moest veel regelen en ook moest ze erop letten dat ze zelf nog rustmomenten kreeg. Ze was gesteld geraakt op de thuiszorg. Meerdere keren per dag kwamen ze voor haar man, maar daar had ook zij veel aan. Het waren lieverds, ze voelde zich vertrouwd met hen en waardeerde de gesprekjes.

Nu na het overlijden van haar man is alles anders en ervaart ze een oorverdovende stilte en lege dagen.

Het is een stilte die ze moeilijk weet te vullen. Ze had al jaren geen activiteiten buiten de deur meer bezocht. Hoe pak je eigenlijk de draad weer op? Hoe kom je weer onder de mensen?

Haar verhaal trof me en doet me beseffen hoe groot het gat kan zijn waar mantelzorgers in kunnen vallen. In Hardenberg en omstreken zijn diverse activiteiten, ontmoetingsplekken, mogelijkheden om mee te doen, weet jij ze te vinden?

Voor informatie en vragen:

Kijk op de site van www.eentegeneenzaamheid.nl 

of mail naar:  eenzaamheid@hardenberg.nl

of bel de Stuw 0523-267478