Een ‘peer’ voor leeftijdgenoten

De gemeente Ommen is vorig zomer gestart met een programma dat zich richt op het voorkomen en tegengaan van drugsgebruik onder jongeren. De gemeente Ommen is regisseur van de aanpak, maar werkt samen met partijen als Politie, Openbaar Ministerie, Veiligheidshuis Overijssel, Jeugdbescherming Overijssel, Halt, WijZ welzijn Ommen, Samendoen Ommen, Vechtdal College, Wolfskuil en Tactus.

Het handelen en gebruiken van drugs brengt grote gevaren met zich mee voor de gezondheid en ontwikkeling. De gemeente Ommen is ongeveer drie jaar geleden een onderzoek gestart om te kijken hoe deze problematiek zich verhoudt tot de jeugd in Ommen. Uit onderzoek is gekomen dat er in de gemeente Ommen een harde kerngroep is die zich veelal bezighoudt met drugs. Om deze harde kerngroep bevindt zich een grotere groep jongeren die niet per se drugs gebruikt, maar wel het risico loopt om in de toekomst in contact te komen met drugs en de daarbij behoorde problematieken.

‘Peer’

Om de spelende problematiek te verminderen, waaronder drugsproblematiek, hebben jongerenwerkers van De Wolfskuil en WIJZ Welzijn samen een preventief plan van aanpak ontwikkeld voor deze jongeren. Met het plan, dat op dit moment nog de naam Project Zonder Naam heeft, worden ‘jongerencoaches’ ingeschakeld. Zij zijn een ‘peer’ voor hun leeftijdsgenoten. ‘Peer’ is de Engelstalige term voor een gelijke, een leeftijdsgenoot, maar vaak ook een ‘leeftijdsgenoot’ met dezelfde ervaringen en levensstijl, die deel uitmaakt van dezelfde groep.

Project Zonder Naam

De redactie is in gesprek met Jolien van de Belt en Jorben Koenen, jongerenwerkers bij de Wolfskuil en Jordy Habekotté jongerenwerker WIJZ Welzijn. Jolien: “De groepsaccommodatie De Wolfskuil is landelijk bekend, maar we bieden ook maatschappelijke projecten aan zoals het project ‘Ik en mijn droom’ en we helpen dus nu met het Project Zonder Naam. Vorig jaar hebben we voornamelijk besteed aan het ontwikkelen van het projectplan. In december konden we de eerste bijeenkomst houden. Dit heeft natuurlijk ook door corona vertraging opgelopen. Dat is ook de reden dat wij in eerste instantie met twaalf jongeren zijn gestart”.

Wat willen de jongeren

“Met dit project willen we nieuwe perspectieven bieden aan de jongeren tussen de 13 en 22 jaar, zodat de jongeren weten waar hun talenten en ambities liggen. We gaan kijken waar de behoeftes liggen van de jongeren en gaan hier vervolgens mee aan de slag. De jongerencoaches helpen de jongeren om hun talenten te ontdekken en ambities te vormen”, vertelt Jordy.

Beter bereiken

“De jongerencoaches zijn jongeren die ook opgegroeid zijn in Ommen, die in een volgende levensfase zijn en hun weg al hebben gevonden. Zij kunnen deze doelgroep beter bereiken en hebben een voorbeeldfunctie voor de jongeren die deelnemen aan het project”, vertelt Jorben Koenen, zelf ook opgegroeid in Ommen. “Ik weet hoe het reilt en zeilt in Ommen. En de jongerencoaches komen bijna allemaal uit mijn netwerk. Er zijn op dit moment in totaal zestien coaches. Sommige willen structureel iets doen en andere op oproepbasis”.

Op de vraag of de jongeren gedwongen worden om deel te nemen aan dit project antwoordt Jordy het volgende: “We kennen veel jongeren uit de gemeente Ommen, een grotere groep jongeren geeft aan dat de coronasituatie uitzichtloos is. Wekelijks gaan wij ook langs de hangplekken in de gemeente Ommen. En maken we een praatje met de jongeren en kijken we waar hun behoefte ligt. Hier is naar voren gekomen dat jongeren graag iets willen doen, het Project Zonder Naam sluit hier perfect bij aan.

Eigen talentontwikkeling

“We hebben nu de eerste activiteit gehad in december. We proberen de jongeren te inspireren en te helpen met eigen talentontwikkeling. Een nieuw perspectief te bieden zodat ze ontdekken waar hun talenten willen en welke ambities ze hebben voor de toekomst. Eén van de jongerencoaches is een chef-kok en die heeft pizza’s gemaakt samen met de jongeren tijdens de eerste activiteit. Je probeert eerst het ‘ijs’ te breken. Tijdens de bijeenkomst konden de twaalf jongeren die deelnamen aangeven wat ze missen in Ommen; welk doel ze hebben, welke droom ze hebben; wat ze graag willen zien? En hoe ze een persoonlijk talent hiervoor kunnen inzetten? Hier kwamen allerlei verrassende antwoorden uit. En daar kunnen ze mee aan de slag. Door deze activiteiten onder andere te organiseren bij de Wolfskuil, zijn ze uit een comfortzone”.

“Het is de bedoeling de jongeren te inspireren en hun eigen talenten te laten ontwikkelen. We hebben nu één bijeenkomst gehad. We hopen elke week of twee weken een activiteit te kunnen organiseren. Maar wijzelf gaan geen activiteiten bedenken, dit moet vanuit de jongeren komen. We hopen natuurlijk dat de lockdown niet te lang duurt. Met een groepsapp proberen we contact te houden met de jongeren”, vertelt Jorben.

Continuïteit

De inzet is ongeveer een half jaar deze groep van twaalf jongeren te begeleiden. “Maar we willen continueren door deze groep jongeren weer in te zetten als coaches voor de andere groep. Zodat je een community van jongeren krijgt. Op deze manier hopen we het project structureel weg te zetten. Door elkaars talenten in te zetten en door positieve energie hopen we de motor draaiende te houden”.

Het gaat nu lopen

Wat vinden jullie mooi aan het project? “Het is fijn dat we het project doen met andere organisaties, de jongerenwerkers zoals Jorben en Jolien zijn erg creatief en hebben een andere kijk op het organiseren van activiteiten”. Jorben: “Dat jongeren onderling bezig gaan met hun ambities is mooi om te zien”. “De jongeren zijn zelf aan zet, ze gaan aan de slag met de vragen die ze zelf hebben. Ze verzinnen wat ze willen leren. Dat is heel mooi. Het voortraject heeft lang geduurd, maar nu we het in praktijk brengen en het gaat lopen en we veel positieve reacties krijgen, raak ik zelf ook erg gemotiveerd”, eindigt Jolien het gesprek.