Priet Proat (Martijn Breukelman)

Onder deze rubriek vertellen elke zaterdag inwoners uit het verspreidingsgebied van Weekblad de Toren over ‘alledaagse’ dingen: ‘Priet proat’

Martijn Breukelman is wethouder van de gemeente Hardenberg.

Kort intro: naam, beroep, woonplaats
Martijn Breukelman, wethouder, Radewijk.

Heb je een relatie?
Ja, een hele leuke met Kim.

Wat was het hoogtepunt in je leven?
Het noemen van één hoogtepunt zou de andere hoogtepunten ernstig tekort doen. Maar een aantal backpackreizen naar Zuid- en Midden-Amerika zoals Peru en Guatemala komen zeker in de top 5 voor.

Wat doe je in je vrije tijd?
Ik speel waterpolo bij zwemvereniging De Grunte. Daarnaast mag ik graag klussen. Het storten van een betonvloertje, de keuken in visgraatmotief tegelen of het bouwen van een kippenhok, YouTube is daarbij een schitterend hulpmiddel. Sinds een jaar wonen we buitenaf. Dat betekent in de warme maanden ook heel wat grasmaaien, ook dat is een mooie manier om te ontspannen. Eventuele overige vrije tijd brengen we graag met familie of vrienden door.

Wanneer en waarom heb je voor het laatste gelachen?

Gisteren. Naast het wethouderschap ben ik ook actief als trouwambtenaar. Voor mijn verhaal vraag ik dan vaak vrienden van het bruidspaar om leuke en het liefst ietwat gênante anekdotes. Je komt dan heel bijzondere dingen te horen ??

Waar word je vrolijk van?
Van heel veel dingen. Ik ben een positief mens. Wat misschien opvallend is: ik ben een pluviofiel. Dat wil zeggen dat ik enorm kan genieten van druilerige, grijze natte dagen. Het roept iets ‘gezelligs’ op. Vooral in de periode van de houtkachel.

Ik heb een hekel aan…
Onrecht (of het gevoel van onrecht). Daar moet ik me tegen verzetten, ook als het soms voor je eigen positie niet zo handig is.

Wat is je favoriete muziek, boek of theatervoorstelling?
Het is een beetje een guilty pleasure, maar als mijn collega’s er niet zijn zet ik stiekem de ‘geheime zender’ even op. Klinkt namelijk prachtig in dit gemeentehuis. Wat boeken betreft lees ik graag biografieën en levensverhalen. Onlangs heb ik het boek van Julio Poch gelezen die jarenlang onterecht in een Argentijnse cel zat. Dat onrecht… is haast onbeschrijfelijk. Boeken van ‘The Iceman’ Wim Hof lees ik trouwens ook met veel interesse.

Wat doe je het eerst als je thuiskomt?
Pak verruilen voor een spijkerbroek en een T-shirt.

Wie verdient een lintje en waarom?
Ach, dat is zo moeilijk om hier een naam te noemen. Als wethouder kom ik op heel veel plekken waar vrijwilligers zich decennia lang volledig inzetten voor een vereniging een stichting, een museum of ander vrijwilligerswerk. Daar heb ik diepe waardering voor. Een voorbeeld van deze week is Henk Huisman uit Sibculo die zich vele, vele jaren om niet heeft ingezet voor alles wat te maken heeft met de historie en het klooster in Sibculo. Dat soort mensen verdienen een lintje. Dat soort mensen zijn goud waard.

Heb je wensen?
Een beetje gelukkig blijven in het leven, en hopelijk kan ik soms ook een ander tot geluk zijn.