Afbeelding

Wat de boer niet kent…

wo 20 oktober 2021 De Boer op

Net terug in ons land las ik ‘Consument wil niet betalen voor bio’. Het zette me aan het denken. Is dat wel zo? En is het aan de consument, wij dus, om de overgang naar duurzamer voedsel te bewerkstelligen? Ik dacht aan mijn reis naar Kreta. Ik reisde samen met een vriendin. We logeerden in een superdeluxe hotel waar de meeste gasten gebruik maakten van het ‘all inclusive’-pakket: alle eten en drinken in het hotel inbegrepen. Wij genoten alleen van het ontbijt en gingen de rest van de dag op pad. Het aangeboden hoteleten was van alle streken thuis; van sneetjes brood tot English breakfast. Ergens in een hoek was er nog een tafel met Griekse specialiteiten: diverse soorten yoghurt, hartige hapjes en de beroemde honing van Kreta. De restaurantjes en tavernes die we onderweg aandeden boden van alles of gewoon wat de pot schafte. Terwijl ik alles met smaak wegwerkte en de wildste onbekende dingen koos, zei mijn vriendin ‘hebben ze ook een tosti?’ en ‘thuis eet ik dat anders’. De ene mens is de andere niet en smaken verschillen. Uiteindelijk vonden we om de hoek een restaurant met voor elk wat wils: én een tosti én de bekende griekse specialiteiten. Opmerkelijk genoeg was de helft ervan een vleesgerecht, terwijl ik behalve een verdwaald schaap, geen vee of boerderij heb gespot op onze tochten. De kaart was aangepast aan de verwachtingen en behoeftes van de gasten, met een grieks tintje. Misschien is dat ook wel het punt met ‘bio’. En is het niet de prijs die maakt dat het minder verkocht wordt, maar onze gewoonte om te kijken naar de prijs en of we het merk al kennen, als we iets in de kar bij de super gooien. ‘Bio’ ligt in een vak apart, niet altijd voor het grijpen en het aura van luxe, goed en gezond die er nog steeds omheen hangt, hebben we ook niet altijd trek in. Toch? Als consument zijn wij niet verantwoordelijk voor de verduurzaming in de landbouw; dat is aan de bedrijven en bestuurders die beter bij machte zijn. Maar wat we wel kunnen doen: eens wild iets onbekends in de kar gooien. Omrijden langs een boerderijwinkel en kijken wat ze hebben. Gewoon. Omdat het leuk is. En verrassend. En wie weet voor herhaling vatbaar en wordt het een goede gewoonte.

Antje Kingma, Boerhoes, Dalfsen.

Afbeelding
Gospelpaasdienst Hardenberg 8 uur geleden
Afbeelding
Drie voertuigen botsen op Hardenbergerweg bij Bergentheim Hardenberg 8 uur geleden
Afbeelding
Zoek het ei, paasstaakslepen en Sail Kampen Hardenberg 9 uur geleden
Afbeelding
Veenmuseum open haart deuren Twenterand 10 uur geleden
Afbeelding
De Koppel bij Hardenberg Buiten Hardenberg 10 uur geleden