Inkijkje

Samen met een goede vriend die ik gebombardeerd heb tot ‘guitarhunter’ koop ik regelmatig zeldzame vintage gitaren. Hij vindt ze, we bestuderen ze, en ik besluit dan of ik ze koop. Het brengt ons over de hele wereld, van Amerika tot zelfs in Argentinië.

Op onze zoektochten komen we de meest merkwaardige snuiters tegen. Wantrouwige Amerikanen die achterdochtig zijn naar niet-Amerikanen. Vriendelijke Russen die weer eens moeten verkopen omdat ze nog ergens een schuld hebben. Flamboyante Italianen en gezellige Belgen waar het altijd prettig zaken mee doen is. Amerika blijft natuurlijk de belangrijkste leverancier. Volgend jaar gaan we er weer naar toe om het nuttige met het aangename combineren, huren een motorhome, en struinen de uithoeken van dat rare ‘land van ongekende mogelijkheden’ af naar die zeldzame gitaarjuweeltjes. Maar er is wel wat aan het veranderen in dat prachtige land, de achterdocht is groot, e-mails worden vaak niet beantwoord, of ze houden de boot af zodra ze merken dat je een enge buitenlander bent. De politiek van tegenstellingen heeft duidelijk zijn polarisatie-sporen achtergelaten in dat toch al verzuilde land. Omdat we niet zomaar opgeven, pakken we dan de telefoon en bellen ze gewoon. En we zijn elke keer weer verbaasd hoe snel het ijs breekt met een simpel telefoontje. Dan blijken ze, net als wij, nog met een voet in de muziek staan, en met de andere voet bezig een winkel en een gezin draaiende te houden. Ik ben dan ook altijd blij verrast hoe in een persoonlijk gesprek onze schijnbare tegenstellingen oplossen als sneeuw voor de zon en die zogenaamde verschillen tussen ons veel kleiner zijn dan ze lijken.

Rudi Bults