Profvoetbalvrouwen uit de regio
di 1 augustus 2023Onlangs besteedde De Toren in vier artikelen aandacht aan het amateur vrouwenvoetbal in de regio. Het bleek dat de schwung er goed in zit bij de verenigingen. Ook vanwege de successen van de Oranje Leeuwinnen die momenteel meedoen aan het wereldkampioenschap.
Twee van die toppers, oorspronkelijk uit de regio, zijn daar niet bij. Hun doel? Wellicht goud op de volgende WK? Eén van hen is Cheyenne van de Goorbergh. Hoe het voetbal tot nu toe voor Cheyenne verliep?
“Toen ik 5-6 jaar was voetbalde ik veel met twee kleinzonen van mijn buurvrouw bij ons in Dedemsvaart voor de deur. Daardoor ben ik voetballen leuk gaan vinden. Maar ik moest wel eerst mijn zwemdiploma halen voordat ik naar het pupillenvoetbal ging. Ik kreeg er zoveel zin in, dat ik daarna naar de F’jes van toen nog SVD ben gegaan en in een echt team ging spelen.”
Het was niet direct de droom van Cheyenne om profvoetbalster te worden, het vrouwenvoetbal stond toen nog op een lager pitje. Het besef dat ze echt wel kon voetballen kwam later. Dat was toen ze vanuit het meidenteam gevraagd werd om bij de jongens te komen voetballen. En naar scoutingsdagen mocht. “Uiteindelijk werd ik gescout voor KNVB 0.14 en FC Twente 0.14 en toen zijn mijn dromen gekomen. Ik wou naar FC Twente Vrouwen 1 en in het Nederlands Elftal spelen. Mijn vader schreef destijds op mijn whiteboard ‘Cheyenne in FC Twente Vrouwen 1 seizoen 2015 – 2016’. Mijn doel was behaald.”
De stap naar een grote club
“Ik heb er zeer zeker heel hard voor getraind. In het begin was ik een heel verlegen meisje, waarvan mijn trainer soms wel eens tegen mijn ouders had gezegd ´Is Cheyenne überhaupt op de training geweest’, omdat ik niet snel van mij liet horen. Ik ging naar de C5 van FC Twente en moest naar school in Enschede. Elke dag werd ik met het busje opgehaald en thuis gebracht. Mijn dagen waren van 6.00 tot 18.30 uur en daarna moest ik vaak nog huiswerk maken. Toen ik de gehele jeugd van FC Twente heb doorlopen en in Vrouwen 1 kwam, kreeg ik nog meer gedrevenheid.”
Basisspeelster en Interlands
Via Vrouwen 1 in de basis bij FC Twente kwam ze ook nationaal in beeld. Ze speelde meer dan 40 keer tijdens interlands in de lagere leeftijd categorieën. Toen dacht ze alleen maar om bij de nationale selectie te komen. En ook dat lukte.
Haar debuut was tijdens de Algarve Cup en ze werd beloond met een doelpunt. Een beter moment kon ze zich niet voor stellen. Ze bleef in de selectie maar viel er helaas net voor het WK in Frankrijk 2019 buiten. Maar ze was tijdens dat toernooi wel nog standby-speelster.
Carrière, hobbels en teleurstellingen
Cheyenne: “Mijn carrière verliep zeker niet makkelijk, ik heb er altijd heel hard moeten werken en veel dingen voor moeten laten. Je wisselt van school, je kunt je vriendinnen niet allemaal behouden en je mist alle feestjes waar je vriendinnen wel naar toe gaan. Sinds mijn 16e ben ik thuis de deur uit en woon momenteel in Rotterdam waar ik voor Vrouwen 1 van Feyenoord speel, ver van mijn familie, vrienden en vriend.”
Natuurlijk heeft ze ook tegenslagen ervaren tijdens de sport. Teleurstellingen als ze bijvoorbeeld gewisseld werd en geen minuten kon maken tijdens een EK in Slowakije. Dat is helaas de harde sportwereld, ook voor haar. “Dat kan gebeuren en dat vind je natuurlijk niet leuk. Maar daarna heb ik altijd maar één doel gehad, het tegendeel bewijzen en nog harder trainen. En .. de keuze is natuurlijk altijd aan de trainer.”
Feyenoord was favoriet en ...Oranje
Cheyenne weer: "Waar mijn carrière eindigt, durf ik niet te zeggen. Feyenoord is altijd mijn club geweest, dus ik ben heel blij dat ik juist hier mag voetballen. En voor een avontuur in het buitenland sta ik ook altijd nog open. Ik teken vaak maar een eenjarig contract, omdat ik na elk jaar afweeg wat ik nog wil bereiken en of ik er alles nog voor over heb. Je investeert heel veel in de voetbal, maar financieel is het zeker geen jackpot. Lees verder op www.detoren.net
