"Baandoorbrekende vrouwen"
di 1 augustus 2023De redactie is op bezoek bij Oegema Transport in Dedemsvaart. Eén van de grootste transportbedrijven in de gemeente Hardenberg. Bijzonder is dat zij een eigen garage hebben. Hier voeren 20 medewerkers in ploegendiensten alle technische werkzaamheden uit aan vrachtwagens. Van APK tot motorrevisie en alles wat ertussenin zit.
Eén van de medewerkers is Deborah Honcoop. Zij is twintig jaar en woont in Zwolle en is sinds 1 juli 2022 in dienst bij Oegema Transport als monteur van vrachtwagens. Geen aller daags beroep voor een vrouw. “Nee dat klopt. Er zijn niet veel vrouwen in deze technische wereld. Maar al heel weinig vrouwen die monteur zijn voor vrachtwagens. Maar ik vind mannen om mij heen werken veel gezelliger. Bijna vier jaar ben ik werkzaam in de transportwereld. En ik vind het fantastisch”.
Transportwereld leuker dan
dealerwereld
Deborah is monteur niveau 3, eerste bedrijfsautotechnicus. In het derde leerjaar van haar opleiding kwam ze als stagiaire in contact met Oegema Transport in Dedemsvaart.
Zij volgende de VeVa opleiding en monteursopleiding in één in Harderwijk. "Ik heb stagegelopen bij de Defensie en het derde leerjaar kwam ik bij Oegema terecht.
En ik vond het zo leuk dat ik besloten heb om in de vrachtwagenwereld te blijven in plaats van werken bij de Defensie. Ook vind ik de transportwereld leuker dan bij een dealer te werken”.
Keuze Eerste Bedrijfsautotechnicus
Deborah wist niet meteen dat ze iets wilde doen met techniek. Op de middelbare school heeft ze de richting Zorg en Welzijn gevolgd. “Dit was niet helemaal mijn ding.
Toen ging ik naar het MBO en moest ik kiezen. Ik koos Defensie, maar ik wilde er nog wel iets bij. Want ik wou de keus ook hebben dat ik de burgermaatschappij in kon. Dus toen heb ik gekozen voor het stuk Eerste Bedrijfsautotechnicus. “Het leren is nog niet voorbij. Als technicus moet je altijd leren, want er verandert steeds iets”, vertelt Deborah.
Enige dame in opleiding
Op de vraag waren er meer vrouwen tijdens de opleiding antwoordt Deborah het volgende: “We zijn met zijn drieën gestart. Het laatste jaar was ik alleen nog over. De andere twee dames zijn gestopt met de opleiding”.
“De mannenwereld is echt leuk”
Wat maakt het beroep leuk? “Ik vind de mannenwereld echt leuk. Daar pas ik tussen. Dat vind ik veel gezelliger. Ik heb denk ik meer met mannen heb. Ook vind ik vrachtwagens leuker dan personenauto’s. Vrachtwagens zijn toch ‘robuuster en groter’ en dat pakt mij net iets meer”.
Deborah is de enige vrouw in de garage. Zij geeft aan dat ze volledig geaccepteerd is. “In het begin was het wel een beetje vreemd, maar dat duurde niet lang, iedereen doet normaal. Ik ben volledig geaccepteerd. Het is wel zwaar werk. Als man heb je wel iets meer kracht dan een vrouw. Maar ik heb mijn eigen tools en trucs om toch de kracht uit te oefenen. De komende jaren kan ik dit wel aan, maar je weet nooit hoe lang ik het volhou”.
Op de vraag vindt iedereen het normaal dat je automonteur bent antwoordt Deborah het volgende; “Als ik vertelt dat ik monteur ben dan kijken mensen me eerst even aan. En dan vinden ze het vaak supergaaf om het te horen”.
“Ik doe van alles”
De dagindeling is voor Deborah heel verschillend. Ze werkt in drie ploegen: morgen-, dag-, en avonddienst. Daarnaast draait ze ook weekenddiensten. “Werkbonnen worden één voor één afgewerkt. En elke werkbon is anders. Dus het werk is heel verschillend. Iedereen heeft in de garage wel zijn eigen specialiteiten. Maar ik doe van alles”.
Tot verrassing vertelt Deborah aan het eind van het gesprek dat ze in haar vrije tijd cheerleader is. “Heel wat anders, echt vrouwelijk”, eindigt Deborah het gesprek.