Geregeld

ma 27 februari 2023

Zo, er is weer rust in Dedemsvaart. De laatste confetti waait de struiken nog in en de roezen zijn uitgeslapen. Carnaval leeft hier behoorlijk. Zelf heb ik er niets mee, maar een paar van mijn kinderen zijn al besmet en ik gun iedereen zijn of haar feestje. Bij Carnaval hoort natuurlijk een optocht en hierbij horen natuurlijk ook: de verkeersregelaars. Daar wil ik het toch even over hebben. Hierbij zal ik ze allemaal over één kam scheren: sorry alvast voor de uitzonderingen. 

Zij zijn heel belangrijk, want ze leiden alles in goede banen én het zijn vrijwilligers. Even voor het beeld: ze hebben felle, vlekkeloze neonjassen aan. Aan hun blik zie je dat ze hun werk heel serieus nemen.

Ze krijgen één taak en die voeren ze precies zo uit. Daar was ik getuige van… De mensen en karren van de optocht verzamelden zich namelijk precies op de plek waar ik een tenniswedstrijd had, nou ja eigenlijk ietsje verderop. Ik moest rechtsaf en de regelaar had de taak om de mensen alleen linksaf te laten slaan. Met ferme armbewegingen liet hij me dat ook weten. Ik draaide mijn raampje open en zei heel vriendelijk dat ik naar de tennisbaan moest en dat ik zag dat ik daar kon komen zonder de optocht te verstieren. Drie keer zei hij dat ik linksaf moest slaan, want iedereen moest linksaf. Ik zette mijn troef maar weer in: bijna huilend gaf ik aan dat anders de wedstrijd niet door kon gaan en dat iedereen op mij zat te wachten. Dat hielp. Hij streek over zijn hart en ik mocht zowaar rechtsaf. 

Ineens herinnerde ik me de Lichttochten in Dedemsvaart en vroeg me af of hij nog wist wie ik was. Ik mocht destijds voorop lopen met een groep mensen achter mij aan en kreeg vooraf instructie voor de regelaars. De portofoon speelde een belangrijke rol, en ondanks dat ik had gezegd dat iemand anders dit beter kon doen, moest ik hem wel meenemen, want dat was een Belangrijke Taak van de vooroploper. Ik houd het kort, maar het kwam erop neer dat ik de tocht in de soep heb laten lopen vanwege een onbedoelde duim op het knopje dat je Nooit in mag drukken. Optocht ontregeld, een verhitte regelaar op de fiets die me vermaande dat door mij niemand elkaar nog kon verstaan. Tja: je kunt het of je kunt het niet. Ben je of ken je een echte regelaar, dan is het een mooi onderwerp op een verjaardag: ‘Je hebt maar één taak' versus ‘Die mensen die altijd denken dat zij er wél langs mogen.' Kan nog interessant worden denk ik: dat heb ik tot in de puntjes geregeld toch?