Het was een zware week!

ma 31 oktober 2022

Dat zat ik me vanmiddag te bedenken toen ik laat op de middag bij eetcafé Dina’s, onder genot van een biertje en hapjes, samen met collega’s heerlijk zat te relaxen in de late najaarszon. Ja, dit was zonder twijfel de meest vermoeiende week van het afgelopen jaar, want ik was voor het eerst gaan fitnessen. Drie keer zelfs afgelopen week. Het resultaat: zere spieren en een stramheid als van een eikenhouten kerkdeur. Mijn spieren zijn het duidelijk nog niet eens met deze jarenlang uitgestelde beslissing. Wandelen met de hond was een pijnlijke aangelegenheid, traplopen was nog moeilijker en de trap afgaan al helemaal. Kortom mijn eerste fitness ervaring was niet om over naar huis te schrijven.

Toch ben blij dat ik eindelijk die stap genomen heb. Nu maar hopen dat mijn bourgondische vormen, die ik al een jaartje of 25 meesleep, iets strakker kan krijgen.

Het was wel even een flinke drempel die ik over moest om die compleet andere wereld binnen te stappen. Want een andere wereld is het. Een wereld met jonge Adonis lichamen die er stuk voor stuk fantastisch uitzien. Ik voelde me er in het begin dan ook net zo thuis als die ene keer dat ik in mijn spijkerbroek en warme wintertrui op een receptie kwam die vergeven was van zakenlui en bankiers in driedelig pak. Ongemakkelijk dus. Gelukkig was ik niet de enige Bourgondiër. Dat hielp. En ik had een klein voordeel. Ze kenden me, waardoor het gesprek al snel op vertrouwd terrein kwam, gitaren, muziek en hoe je in vredesnaam met gitaren je boterham kunt verdienen? Leuke gasten, en heel anders dan ik me voorgesteld had. Niks geen spierbundelhumor of vooroordelen, maar wederzijds respect en interesse. En dat zorgde ervoor dat het ijs snel gebroken was.

Van mezelf weet ik dat ik behoorlijk doorzetterig van aanleg ben. Bij het drammerige af zou mijn zoon zeggen. Dezelfde zoon die me trouwens geruststelde en verzekerde dat die spierpijn echt na een paar weken overgaat. Dat hoop ik dan maar. Want al mijmerend achter dat biertje kan ik niet anders dan concluderen dat ik me vandaag echt oud voel.