Eerste exemplaar Kiek in het Vechtdal voor de familie Martens. V.l.n.r. Vincent Martens, Madelaine Martens, Erwin Martens en Tiny Martens-van Dijk, verder Wim Eikelboom en Gijs Dragt
Eerste exemplaar Kiek in het Vechtdal voor de familie Martens. V.l.n.r. Vincent Martens, Madelaine Martens, Erwin Martens en Tiny Martens-van Dijk, verder Wim Eikelboom en Gijs Dragt

Eerste exemplaar ´Kiek in het Vechtdal´ voor de familie Martens

za 1 oktober 2022 Hardenberg

Met vijftig verhalen over levend erfgoed langs de Overijsselse rivier is deze week een nieuw boek uitgekomen met de titel ‘Kiek in het Vechtdal’. Door Zwollenaar Wim Eikelboom is een greep gedaan uit het immaterieel erfgoed langs de Vecht tussen Gramsbergen en Zwolle en vervat in een boekwerk, met foto’s van Gijs Dragt.

Eiertikken

Eén van de korte verhalen in het boek gaat over het eiertikken, een jaarlijkse traditie op Tweede Paasdag in Ommen. Aanleiding voor de schrijver en fotograaf om het eerste exemplaar van het boek officieel aan te bieden aan de familie Martens, die al generaties zorgt voor het koken en verkopen van de (paas)eieren. Zij waren uitgenodigd op de Agnietenberg in Zwolle tijdens de Vechtdaldag, een middag voor inwoners en professionals betrokken bij de Vecht. Het eerste exemplaar werd uitgereikt aan Tiny Martens-van Dijk en haar zoon Erwin en ook voor Madelaine en Vincent Martens, kinderen van Erwin was er een boek.

Vechtdal

Inwoners van het Vechtdal koesteren hun verhalen, tradities en gewoonten. Vaak zijn deze gekoppeld aan de feestdagen, het landschap of zijn ze op een andere manier geworteld in de cultuur van het Vechtdal. Het gaat om levend erfgoed van generatie op generatie. Van paasbulten, eetgewoonten, streeknamen en andere verhalen die worden doorverteld. Sommige zijn opgetekend in Kiek in het Vechtdal.

Tradities

Gerrit Jan Martens was het die met het eiertikken begon. Het ging toen meer om de knikkers dan om het spel. Met een mandje vol gekookte eieren in de aanslag wachtte hij bij de Vechtbrug voorbijgangers op. Zijn eieren werden vervolgens gebruikt om met elkaar een eitje te tikken. Het handeltje van vers gekookte bruine eieren ging over van vader op zoon. Ook op Gerard Martens, de derde generatie Martens; hij was van jongs af aan de motor en drijfveer achter deze mooie traditie. Gerard hield op zijn knieën het met sprokkelhout verhitte kookwater perfect op temperatuur zodat iedereen met de mooiste eitjes konden tikken. Na het overlijden van Gerard ging het over op diens zoon Erwin, de vierde generatie Martens. Hij weet zich inmiddels gesterkt door een volgende generatie in de persoon van Vincent en Madelaine Martens. Behalve het eiertikken is er wat betreft Ommen in Kiek in het Vechtdal aandacht voor de historie van de derde klok uit de kerk, het natuurproject de Ommermars, de padvinderij en het bostheater. Kiek in het Vechtdal. Aantal pagina’s: 96; Auteurs: Gijs Dragt, Wim Eikelboom; Bijzonderheden: In samenwerking met Ruimte voor de Vecht; Illustraties circa 75 afbeeldingen in kleur.