Teiltje

di 16 augustus 2022

Ooit verhuisden wij van een ruime pastorie in Gramsbergen naar ons huidige, bescheidener huis in hetzelfde stadje (dorpje, mag je hier niet zeggen, dus dat schrijf ik niet op). Zo verhuizen vraagt om doorpakken. Want zoals je een baby niet terugkrijgt in de baarmoeder, zo kreeg ik onze huisraad niet weggestouwd in de kleinere woning. Toen we nog in die pastorie woonden, mocht ieder van ons zeven leden tellend gezin aanslepen wat-ie wilde: "Pap, dit kastje, deze kist, die tafel…", "Ja hoor, zet maar ergens neer".

Ik ben toen keer op keer met een aanhanger naar Bovenveld, de lokale stortplaats gereden. Ik raakte echt op dreef, kwam op toeren: weg ermee! Klaar met het wegbrengen van grof huisvuil, liet ik mijn blik over de tuin dwalen. Raak! Daar stond nog een verzinkt teiltje met dooie violen. Nou ja verzinkt? Óóit verzinkt, inmiddels was de bodem er compleet uit geroest. Ik mikte het lijk op de kar en ging iets anders doen.

Toen ik weer bij mijn aanhanger kwam, viel mijn mond open. Lukraak over de aanhanger gekwakt, trof ik zeker een meter van mijn kostbare boeken aan: Vestdijk, Irving, Coolen, Steinbeck, Hermans en andere parels. What the….?!!! Bleek dat Gea, mijn eega - ontstemd doordat ik ´het-teiltje-van-mijn-moeder´ had weggesmeten - had gemeend een punt te moeten maken. Dat bodemloze, roestende rotding, waar ze nog nooit één vinger naar had uitgestoken, stond weer achter het huis! Ik heb mijn boeken gered en vurig gewenst dat het restant van haar teil de grond in mocht roesten.

Toen ik na dit onrecht klaar was met de ritten naar Bovenveld, verzamelde ik een laatste aanhanger vol spullen die te gaaf, te mooi waren om zomaar weg te doen. Ik besloot ze in Hardenberg aan te bieden bij de kringloop. Vol goede moed draaide ik het terrein op, waar ik werd opgevangen door een medewerker in een groene overall. Hij wierp een keurende blik op mijn prachtstukken en sprak toen de volzin: "Laat het touwtje er maar om; Bovenveld is die kant op". Spaart de één een rottende teil, heeft de ander geen oog voor mijn liefdegaven. Bah!