Franciscus

zo 15 mei 2022

Als u deze column leest ben ik net terug van een prachtige wandeling afgelopen 11 dagen. We liepen met 5 mannen de camino Francesco tussen Florence en Assisi. 

Onze groep is heel divers en daardoor voor mij ook zo bijzonder. De taken liggen vast, iedereen is verantwoordelijk voor twee wandeldagen en zorgt dat hij de route een beetje bestudeerd heeft en regelt de overnachting. Spannend om ‘s ochtends niet te weten waar ik ‘s avonds slaap. Maar het komt altijd goed. De eerste dag was een echte vuurdoop. De route is slecht aangegeven en de beschrijving in het boek is erg globaal. Daar komt nog bij dat het regent en mistig is, kortom het perfecte scenario om te verdwalen en dat overkomt ons ook. Uiteindelijk biedt een piaggio ons redding en worden we naar de bewoonde wereld gebracht. Door de uitgestrektheid, geen bewoning, geen bereik met de telefoon en glibberige paadjes is het begin deze keer extra moeilijk. 

We lopen al een aantal jaren gezamenlijk, voorheen in Spanje en Portugal maar deze keer in Italië. De bewegwijzering is hier veel minder goed, de wandelpaden zijn soms heel slecht. Dit trekt wel een wissel op ons samenzijn, maar samen met deze mannen komen we met humor altijd tot prachtige samenwerking. Iedereen in zijn waarde laten en openheid en eerlijkheid brengt ons heel veel. We slapen in eenvoudige onderkomens, soms zelfs samen in een bed, de een snurkt, de ander praat in zijn slaap, de derde ligt wakker en ‘s ochtend komt alles na een paar dagen kreunend en steunend op gang. 

Onderweg hebben we prachtige gesprekken over van alles en nog wat. Maar ook kan het zijn dat er een uur in stilte gelopen wordt. Soms omdat het gewoon zwaar is, maar soms ook om heerlijk de gedachten te laten gaan. Na de eerste dag zijn de vergezichten geweldig en het landschap is adembenemend. Het leven is hier eenvoudig, kabbelt voort. Mensen die afgelegen wonen doen hun werk rondom hun huizen, maar ook veel leegstand op het platteland, nou ja, heuvelland in dit geval. Na 5 dagen komen we weer in een stad, de drukte overvalt ons.

Gelukkig lopen we daarna weer de natuur in om te eindigen in Assisi, de stad van Franciscus. 

Nu maar bedenken of we de volgende tocht vanuit hier naar Rome lopen.