Pispotties
vr 3 september 2021Garage Holthuis aan de Wieke, halverwege vorige eeuw. De Hoofdweg had nog geen stoep, maar gewoon nog een sloot. Bij Holthuis dreven daar de blikjes in van de mengsmering, erachter was een raster van harmonicagaas. In de zomer werd dat een groen gordijn met schitterende witte bloemen: pispotties!
Nu zie je ze overal, dit jaar al helemaal. Geen wonder als je ziet waar deze haagwinde, want zo heet hij echt, eigenlijk thuishoort. Natte, voedselrijke plaatsen, als rietvelden.
Pas was ik aan de IJssel, met een heel andere bodem dan hier. Ik zag daar een kwekerij met kerstbomen die al helemaal vol slingers hingen, met witte klokjes. Daar maakt men zich niet druk om, ze halen ze straks in één keer weg in plaats van verbeten te blijven wieden.
Waar ze het bij ons echt naar de zin hebben, is mais! Het oogt als uit de kluiten gewassen riet, met de voedselrijkdom zit het wel goed, en water was er deze zomer ook volop. Alle voorwaarden voor een uitbundige groei. Dat lijkt op zich niet zo erg, de mais lijdt er op het oog niet onder, en het vee zal er geen probleem mee hebben. Haagwinde wordt genoemd als geneeskrachtig, er is thee van de bladeren te zetten. In je tuin is het, zeker dit jaar, een handenbindertje. Vooral als ze in je mooiste vaste planten klimmen, want die gaan mee als je ze probeert uit te trekken.
We zullen er mee moeten leven. Zie het maar als een waarschuwing, dat het echt wel klopt, dat van die stikstof. Haagwinde is wel voedselplant voor een indrukwekkende nachtvlinder: de windepijlstaart. Het is een trekvlinder, het ene jaar zijn er meer dan het andere. De groene of bruine rupsen zie je soms wel kruipen bij een maïsakker, ze zijn zo groot als een vinger. Maar waar complete hagen opgevreten worden door de buxusmot, merk je van de vraat van de pijlstaartrupsen niks. Ze kunnen het niet af…
Geert Euverman
KNNV afd. Vriezenveen
contact: natuurkijk@gmail.com