Nederig
wo 21 juli 2021 Op het TwenterandjeHoe lang zijn we altijd bezig met het bereiken van het ultieme? Botox, zonnebankje, mooi huis, leuke buren, fijne familie, goede kleding, de beste school, hoge cijfers, noem maar op.
En maar door, en maar meer… ik maak me er vaak schuldig aan. Mijn baby moet in alles worden voorzien en als ik iets vergeten heb, baal ik als een stekker. Ook probeer ik van alles om het leven soepel te houden, van alle gemakken voorzien.
Maar dan komt er iets wat ontzettend confronterend is. De ramp in Limburg, Duitsland en België. Doden, gewonden, vermisten, mensen die geen huis meer hebben, het raakt ons allemaal. De beelden van aardverschuivingen, oude mensen met rollatordie de ‘berg’ op gaan, weg van het water, vaders met kinderen op hun nek, met niets meer dan een klein roze rugtasje bij zich, laten me niet los.
En het is nog niet voorbij. Elke dag komen er nieuwe berichten en beelden bij. Een caravan die ergens in de Maas met een berg puin meedrijft, een brug die het heeft begeven en mensen bezig met zandzakken.
In de wereld gebeuren elke dag zoveel dingen, dat ik diepe dankbaarheid voel voor wat ik heb.
Sterkte voor allen die betrokken zijn bij deze ramp
Dianne Companje