Heldendom is betrekkelijk
di 4 mei 2021Op 3 mei kwam ik op zoek naar wat natuur en rust op de Beerzerhooiweg een kievit tegen, die met kroost de weg over wilde steken naar begaanbare grond. Weidevogels doen dat, want in een maand tijd kan de broedplaats totaal veranderen en geheel ongeschikt zijn voor jouw jongen om op te groeien. Vastberaden stond de kievit aan de andere kant van de weg de zogenaamde pullen te roepen om de oversteek te wagen. Al een halve dag waren de jongen haar gevolgd om het ondoordringbare Engelse raaigras te verlaten, althans dat wist de moedervogel. De jonkies wisten nog van niks. Ze waren al een sloot met water overgestoken en bevonden zich nu in de berm verscholen tussen het bermgras.
Net toen het meest drieste kuikentje de oversteek was begonnen naderde van de overkant een vrachtwagen. Ik kon slechts toezien hoe dit jong werd geplet onder de wielen.
Een volgend kuikentje maakte zich op voor de oversteek, terwijl ik mijn auto was uitgestapt. Vlug het kuikentje gevangen, wat geen grote kunst was. En naar de overkant gebracht en daar 'met gevoel' het kuikentje over de sloot gegooid. Terug naar de plaats waar de kuikentjes vandaan kwamen. Uit het gras kwam gepiep als antwoord op het geschreeuw van de moeder kievit. Het hennetje maakte een misbaar van jewelste en de tussen het bermgras verscholen jongen gaven antwoord. Met enig geluk vond ik de overige twee jongen en ook die landen na een 'vlucht' aan de andere kant van de sloot.
Daar loopt nu een moeder kievit met nog 3 jongen op een onbewerkt stuk bouwland met niet te hoge graspollen en wat onkruid. Wachtend op de boer die de grond injecteert met mest, en vervolgens ploegt en daarna maïs zaait/poot.
Hoeveel kuikentjes/pullen zijn er dan nog over?
Op 3 mei had ik naar mijn gevoel geen keuze, maar ik reken me nog niet rijk!
Harm Jan Kerssies
Hammer Vogelwacht
contact: natuurkijk@gmail.com