Ter nagedachtenis aan Bas

En dan is het stil…

Het is maandagmorgen half zeven, wij hebben net de nachtdienst afgelost als een collega binnenkomt met het nieuws dat onze lieve collega Bas die nacht is overleden. Ongeloof en verdriet maken zich meester van de aanwezige collega’s. Onze blauwe familie is weer een gezinslid verloren.

Veel te jong is hij ons ontvallen, op een leeftijd van 47 jaar. Onze gedachten gaan uit naar zijn vrouw en kinderen die achterblijven, wat zullen zij hun man en vader gaan missen. Bas was een echte familieman die trots was op zijn gezin en op zijn werk.

Na enige tijd wordt de stilte verbroken door verhalen van de aanwezige collega’s over wat zij hebben meegemaakt met Bas. Een verdrietige blik wordt afgewisseld met een kleine glimlach als de anekdotes over Bas de ronde doen, hij was een man die hield van grappen en beschikte over een grote dosis humor.

Al anderhalve jaar streed Bas een strijd tegen de vreselijke ziekte die het uiteindelijk toch van hem won. In die tijd kwam hij, indien zijn gezondheid het toeliet, regelmatig bij ons op het bureau. Hij was een politieman in hart en nieren en was dan ook blij dat hij kort geleden weer lichte werkzaamheden kon verrichten, je zag hem weer opbloeien.

Vanaf dinsdag hangt de vlag bij alle politiebureaus van het team Vechtdal halfstok en is er een stiltekamer ingericht waar de collega’s zich even kunnen terugtrekken en hun herinneringen met Bas op papier kunnen zetten. Op social media stromen de lieve berichten binnen wat onze dienders enorm kunnen waarderen en hen helpt bij het verwerken van het verlies.

Bas was al geruime tijd werkzaam in Hardenberg waar hij lange tijd Jeugdagent was en daarbij heel erg betrokken bij de plaatselijke jeugd. Vele jongeren zullen zijn vermanende vinger nog wel herinneren.

Op zaterdag 16 oktober hebben wij op gepaste wijze afscheid genomen van onze lieve Bas, voor altijd in ons blauwe hart. We zullen je missen.

Stephan Lazaroms

Brigadier Wijkagent Hardenberg