JOMO

In Egypte vindt nu de klimaatconferentie van de Verenigde Naties plaats. In Sharm el Sheikh komen mensen uit ruim 190 landen bij elkaar om oplossingen te vinden voor de klimaatproblemen waar de wereld mee kampt en op termijn mee zal kampen als we niks doen. Het blijkt weer niet mee te vallen de deelnemers op één lijn te krijgen. Iedereen houdt toch vooral het eigenbelang in de gaten, wat het zicht op het collectieve belang vertroebelt. Het voelt ook wel wat tegenstrijdig, al die delegaties die per vliegtuig worden aan- en afgeleverd, al die auto’s die nodig zijn om ze van en naar hun hotels te vervoeren.

De slogan ‘verbeter de wereld, begin bij jezelf’ mag dan wat versleten zijn, hij geldt nog steeds. Als we bij onszelf beginnen, komt er iets op gang, zoals bij een rollende sneeuwbal (en als klimaatconferenties slagen, weten we over 30 jaar hopelijk nog steeds wat dat is). We vinden dat alleen nog zo lastig. Daarom dagen we onszelf de komende tijd uit vaker stil te staan bij een aantal dingen: door onze straten rijden dagelijks heel wat busjes rond om bestellingen af te leveren. Winkelketens en online warenhuizen boeken recordwinsten omdat we niet goed zijn in het bedwingen van onze kooplust. En de rijen op Schiphol waren deze zomer langer dan ooit.

Wat zou er gebeuren als wij onszelf openstellen voor JOMO – Joy Of Missing Out, in plaats van FOMO – Fear Of Missing out? Dat we bewust afzien van aankopen die we niet nodig hebben. Dat we een weekje in eigen land blijven in plaats van die vliegvakantie (met bijbehorende stress) te boeken. Dat we onszelf voorhouden dat social media ons vooral veel schone schijn laten zien. Uiteindelijk zou dat een hoop overwerkte, onderbetaalde en zelfs uitgebuite mensen kunnen schelen. Het zorgt ook voor minder uitstoot van broeikasgassen, minder weggegooide spullen, minder gebruik van vervuilende chemische stoffen en minder behoefte aan (schaarse) grondstoffen. Misschien zelfs ook wel minder oorlogen.

Consumeren is een deel van ons probleem, door te consuminderen dragen we samen bij aan de oplossing. Door wat we nodig hebben zo veel mogelijk van dichtbij te halen en er een eerlijke prijs voor te betalen. Bereid te zijn twee dagen langer te wachten op een aankoop, zodat een bezorger op den duur nog maar drie in plaats van zeven keer per week door de wijk hoeft te crossen. Vroeger was echt niet alles beter, maar wat meer rust en ruimte om gewoon weer mens onder de mensen te zijn, is voor iedereen goed. We vinden het allemaal ontzettend moeilijk, zeker nu december aanstaande is, maar moeilijk is niet onmogelijk; JOMO.

Marcel Kuckelkorn en Simone Hof

ChristenUnie Hardenberg