‘t Welgelegen viert Jubileum met een gouden randje

Op dinsdag 4 en woensdag 5 oktober is het groot feest in het Zorgcentrum ’t Welgelegen in Gramsbergen, onderdeel van de Saxenburg want dan wordt het vijftigjarig bestaan gevierd van het zorgcentrum.

Op dinsdagochtend 4 oktober begint het jubileumfeest met een officieel moment met bewoners, personeel en genodigden waarin wordt teruggeblikt op de laatste vijftig jaar.

“Het Zorgcentrum wordt mooi versierd met goud en de kleuren van de Saxenburgh, goud staat voor vijftig, een gouden jubileum en een dag met een gouden randje. Wat er tijdens het officiële moment gebeurt blijft nog een verrassing”, laat Bea Passies, coördinator van het Wijksteunpunt ’t Welgelegen weten. ‘s Middags is er een middag met een muzikale invulling voor de bewoners van De Gramsberger State en ’t Weerdje. “Op woensdagochtend 5 oktober is er feest voor de bewoners van ’t Welgelegen en in de middag is er een inloopreceptie voor alle vrijwilligers. ’t Welgelegen heeft 80 vrijwilligers en die zijn erg belangrijk”, vertelt Bea. Deze dagen kan iedereen foto’s van vijftig jaar Saxenburgh bekijken in het wijksteunpunt.

Geschiedenis

Op 4 oktober 1972 werd het verzorgingstehuis ’t Welgelegen in Gramsbergen officieel geopend door mr. J.L.M. Niers, de toenmalige Commissaris van de Koningin in Overijssel. Vijftig jaar geleden bestond ’t Welgelegen alleen uit het hoofdgebouw, het huidige ‘Gramsbergen State’ en wat bijgebouwen voor het personeel op de plek waar zich nu de garageboxen bevinden. In 1997 vond een verbouwing plaats met als resultaat het huidige Zorgcentrum ’t Welgelegen.

“Heel andere tijd’

Alita van de Berg en Bonnette Kuilder, beide verzorgde IG werken al vanaf de jaren tachtig bij het Zorgcentrum ‘t Welgelegen. De redactie kijkt met hen terug. “Een heel andere tijd. In die tijd ging je als je 65-plusser was wonen in ’t Welgelegen. Het was een bejaardentehuis. We hielpen de mensen met de steunkousen en met het douchen. En daarna deed je de huishouding”, vertelt Alita. “In die tijd hadden we maar vier potjes met medicatie en dat stond in een klein keukenkastje. Toen kon dat nog”, vult Bonnette aan. “Er werd van alles georganiseerd zoals een boerenbruiloft. Er was een biljart. Maar ook dagelijks werd er gezamenlijk voor het eten gezorgd. De bonen werden gezamenlijk gepunt en de afwas werd gezamenlijk gedaan”, vertelt Alita.

Zorg veranderde

De zorg veranderde stapsgewijs. “In die tijd verhuisde je van het bejaardentehuis naar een verpleeghuis als je zorg nodig hebt. Later werd ’t Welgelegen zelf een verzorgingstehuis en leverde dus ook meer zorg. In de loop der jaren is ook de Thuiszorg gekomen. Mensen blijven daardoor veel langer thuis wonen en komen hier dus alleen als ze zorg nodig hebben”, vertelt Dorinda Lennips, wijkmanager sinds 1 september 2022. 

Een mooie verandering is wel de ontwikkelingen die je in de loop der jaren ziet in de zorg. Je verdiept je meer in de bewoner welke zorg die nodig heeft”, vertelt Bonnette. “Ook de activiteiten zijn veranderd. Vroeger gingen we naar de markt op maandag in Hardenberg, of met de bus naar Roetgerink en gingen we winkelen met de bewoners. Nu ga je meer in gesprek met de bewoner om ook te kijken naar de individuele behoefte. Daarnaast zijn er ook de gezamenlijke activiteiten in het Wijksteunpunt die zorgen voor mooie momenten samen”, vertelt Bea.

Het zorgcentrum

Op dit moment biedt Zorgcentrum ‘t Welgelegen huisvesting, verpleging verzorging en behandeling aan ouderen op somatisch en psychogeriatrisch gebied. Het zorgcentrum is verdeeld in drie afdelingen Anerweerd (somatiek en twee kamers voorkortdurende opname) Oldenhof (Psychogeriatrie) en de Schans (somatiek).

Verder is er nog ‘t Weerdje, dit zijn seniorenwoningen en de Gramsberger State, hier levert de SaxenburgThuis de zorg. Sinds 2004 is de Saxenburgh Groep ontstaan uit een fusie van de Stichting zorgcentrum Hardenberg-Gramsbergen en de Stichting Streekziekenhuis Coevorden-Hardenberg.

Iedereen is welkom

In ‘t Welgelegen is een wijksteunpunt, dit is een ontmoetingsplaats voor bewoners van het zorgcentrum en de buurtbewoners van de omliggende woonwijken. Er worden verschillende activiteiten op het gebied van Welzijn en zorg georganiseerd. “Iedereen kan hier binnenlopen voor een kop koffie, of voor een gezellig praatje of deelnemen aan een activiteit”, vertelt Bea. De laatste jaren wordt er vanuit SaxenburghThuis ook zorg geboden in Gramsbergen, waaronder de Acaciastraat, maar ook in Hardenberg en Ommen.

Gemoedelijk, gastvrij

Op de vraag wat zijn de kenmerken van ’t Welgelegen antwoorden alle vier hetzelfde: “Het is hier gemoedelijk, gastvrij, iedereen wil elkaar helpen. Ook scholen, kerken, de inwoners van Gramsbergen, kortom iedereen draagt ’t Welgelegen een warm hart toe. Er is grote betrokkenheid”. “Ik werk hier nog maar enkele weken, maar ook ik voel dat zo. Je komt in een warm bad”, vertelt Dorinda. “Als het niet zo gastvrij was, waren we hier denk ik ook niet zo lang gebleven”, vertellen Alita en Bonnette. 

“Corona, een dieptepunt met ook mooie kanten”

Een dieptepunt in de afgelopen vijftig jaar was wel de coronatijd geven de dames aan. “Ik heb iedere bewoner van de PG weg zien gaan vanaf hun eigen plekje naar het ziekenhuis of naar een ander tehuis in quarantaine. Ik heb iedereen begeleid. Dit was erg emotioneel. Deze bewoners begrijpen al niet meer waar ze wonen en waar ze naar toegingen begrepen ze helemaal niet. Maar de corona had ook een andere kant. Het was fijn om te zien hoe sommige bewoners terugkwamen op de afdeling, ze werden onthaald. En ze gingen weer verder waar ze gebleven waren. Ook de saamhorigheid was in die tijd groot. Al met al een heel bijzondere ervaring, een dieptepunt met ook wel mooie kanten”, vertelt Bonnette.

Miss en Mister verkiezingen

Eén van de hoogtepunten qua activiteiten was de ‘Tachtig plus miss en mister verkiezingen’ die werd georganiseerd in verband met jubileum van de Oranjevereniging. “Dit was voor de bewoners een hele happening. Iedereen mooi in de kleding en mooie kapsels. Het werd landelijks nieuws. Dat was toch fantastisch”, vertelt Bea. “Maar het mooist is altijd als je weer terugkomt van vakantie en de bewoners zeggen ‘Gelukkig je bent er weer’”, vertelt Alita. “Het zijn vaak de ‘kleine’ dingen die het zorgcentrum zo mooi maken, en het waarschijnlijk vijftig jaar stand heeft gehouden. Wij gaan voor de volgende vijftig jaar. Maar waarschijnlijk zijn we zelf dan de bewoners”, eindigen dames het gesprek lachend.