Zonnebloemen

Eindelijk is het lente, de zon schijnt en ik ben druk op het erf. Al aanharkende, poetsende en maaiende overdenk ik altijd van alles. Zelfs gras verticuteren is een soort mediteren. Maar echt rustig word ik er nu niet van. Op eigen erf en daarbuiten is er van alles aan de hand en dat houdt me bezig.

Ver weg is het oorlog. Afschuwelijke beelden houden me wakker.
En ineens staat voedselzekerheid op de agenda. Zeker zijn van voedsel heeft twee kanten; dat er eten is en dat je er de beschikking over hebt. Immers, het kan er wel zijn, maar als je het niet kunt betalen dan ben je nog niet zeker dat je te eten krijgt. In Nederland liggen de schappen vol met waar die betaalbaar is. Sterker nog; de prijzen zijn laag. In Nederland besteden we maar een klein deel van ons geld aan eten in vergelijking met landen dichtbij en verder weg. Hier hoeven we ons niet echt zorgen te maken, maar dat is in andere delen van de wereld wel anders.

De gas- en benzineprijzen rijzen ondertussen de pan uit. De vissersvloot vaart niet meer uit omdat het teveel kost en de trekkers maken dure rondes op de velden. Het zaaiseizoen begint en de akkerbouwers moeten nog maar afwachten of de extra kosten straks terug te zien zijn in een hogere prijs voor hun oogst. Er zijn zoveel spelers tussen de boer en het schap waar de boodschappentas gevuld wordt, dat helemaal niet zeker is dat een hogere kostprijs ook een hogere vergoeding betekent. Het is niet de boer die de prijs bepaalt.

Op ons erf is de camping net open. De geplande zonneboiler laat nog even op zich wachten, zoals met zoveel zaken. De oude gasboiler wordt dus als vanouds aangestoken en de vraag is of dat wel uit kan. Het is immers geen hoogseizoen en we gunnen ook die paar eerste gasten een warme douche. De prijzen zijn al vorige herfst bepaald. En het idee dat het misschien Russisch gas zal zijn….

Ik bedenk me dat ik toch maar weer eens moet bellen of er al zicht is op de levering van die zonneboiler. Morgen ga ik in de moestuin aan de slag. Die krijgt dit jaar in het -wat-zet-ik-waar-plan een nieuw vak. Daar zaai ik zonnebloemen. Voor alles en iedereen op mijn erf. En daarbuiten. Het verandert de wereld niet. Maar het is iets wat ik nu kan doen. En het is er weer voor. Antje, Boerenlogement “Boerhoes”